iş hayatı vs.

geçen pazar 20 yıllık hayatımın (şimdilik) ilk ve son iş gününü yaşadım.
izlenimler;
* dükkanda oturuyorsan kendini eğlendirmeyi bileceksin
* sosyal hayatınla iş hayatın arasında inanılmaz zor bi denge kuracaksın

"aylak bakkal taşaklarını tartar" diye bi laf vardır. eğer bakkal olsaydım eminim günde 20 kere tartardım. birader nası sıkıcı bi olaymış ya. insanların neden "sevdiğin işi yap" lafını söylediğini anlıyorum. sadece bir gün çalıştım (ki buna da çalışmak denmez) ve aman allahım, zaman geçmiyor. üstelik ben gayet özgür bi ortamdaydım (film izle, oyun oyna, arkada köpekle güreş) buna rağmen bu kadar boğucuysa ortam sabah 8-akşam 5çileri düşünemiyorum.

galiba adam olmaz benden. ya çok özgür bi iş bulacam ya da (İŞALLAH) ölene kadar baba parası yiyecem. allahım sen sonumuzu nasip eyle yarabbi. (burdan da akp ye mesaj veriyorum,alın beni pişman olmazsınız)

bakkalların neden bu kadar geyik insanlar olduğunu anladım artık. günde yaklaşık 14-15 saat sen otur,1 saat boyunca max. 2 kişi gelsin. insan sohbet etmeyi,ses duymayı,atraksiyonu özlüyor.

ve cidden öğrenciliğin dünyanın en iyi mesleği olduğuna karar verdim.